Ni MARK ANGELES
Libo-libong buntis ang peregrinong
Pumisan sa silungan mo, Fabella;
Hindi man nagsayaw sa Obando
O nag-alay ng itlog kay Sta. Clara.
Dikit-dikit sa dibdib mong tigulang:
Kapwa ina’t inakay na nanlalambot.
Nalampasan nila ang kamatayan
Ngunit hindi ang paghihikahos.
Fabella, sa bawat minutong pumatak,
Sa pagitan ng himala’t hinagpis,
May sanggol kang ipinanganganak
At naisasalbang kapuspalad na buntis.
Sa unang araw nitong buwan,
Binaklas na ang mga nanlalatang katre,
Isinampa sa mga delivery van
Kasama ng mga hinihingal na tangke.
Pagtibag sa mga haligi mong bato,
Fabella, itatayo agad ang opisina
Para sa mga kahera’t kaherong
Masipag mangharbat ng pera.
Fabella, ikaw na pabrikang paanaka’y
Napansin ng mga buwayang-lubog.
Mainit man sa mata ng namumuhunan,
Tadhana mo’y hindi sila ang dapat tumubos.
