Ni KERIMA LORENA TARIMAN
Ang lahat ng bagay ay tila kiti-kiti,
Palagiang kumikilos at hindi mapakali.
Ang paggalaw ay kakambal ng bawat bagay,
Likas na kaugnay at hindi maihihiwalay.
Ang mga bagay-bagay ay kay hirap isipin,
Kung walang paggalaw, kung kaya, gayundin,
Ang paggalaw mismo ay di natin matatanto,
Kung wala ang mga bagay dito sa mundo.
Sa daigdig, halimbawa, nagpapahinga man ang pagod,
Matikas man ang estatwa at patay-malisya ang tuod,
Sila’y hindi naliligtas sa paggalaw ng planeta,
Ang pag-ikid at pag-inog ang palagiang sistema.
Kung kaya ang masa na akala mo’y walang imik,
Kapag natutong lumaban ay nagiging matinik!
May mga kasama man na natitigil sa pagkilos,
Ang rebolusyon sa daigdig ay hindi natatapos!
A, lahat ng bagay ay saklaw ng ating kilusan,
Katotohanan ito na di maaaring iwasan.
Kung kaya’t habang tayo ay may lakas at talino,
Sa pagkilos natin ialay ang ating bawat segundo! 
