Ni E. San Juan, Sr.
Ihabol lamang ang pakulo ng makulit kong ‘pare sa New York City, texting via cellphone:)
“Kutob nami’y dumating na ang interesanteng panahon ng ating buhay
nang mapanood sa TV ang pambobomba ng tubig
kina Bishop Labayen, Guingona, Satur at mga mamamayang nagsikap
buhayin ang karangalan ng Filipino—ano nga ba ang “Filipino”?
Iyan bang nagtuturo ng direksiyon sa pagbaling ng nguso?
Isang chameleon na iba’t ibang kulay at hugis, walang sariling kanya,
bumabagay lamang sa takbo ng Mega-Mall? Samantala sa Camp Bagong Diwa
pinapatay nilang walang pakundangan ang mga bilanggong Morong pinaratangang terorista ng Abu Sayyaf, tulad ng mga Pinoy na dineporta–
mukhang terrorista daw—lagot ka! todas ka! Katukayo mo si Tiger Wood?
kahit ka kumamot ng ulo’t ideklara mong “Filipino” kang kumakain
ng balut, pinakbet, dinuguan, bantog sa pagluluto sa White House–
Sa pambubusabos at pagmamalupit baka walang hihigit sa ‘tin–
Di ba nasaksihan ito sa pagmamalabis ng diktaduryang Marcos? at ngayon
pasistang sundalo ni Col. Palparan, pulis at vigilanteng berdugo ng may poder?
bagama’t bayarang piyon lamang tayo sa Guantanamo at Abu Ghraib
marunong tayong mag-ingles-ingles, tenk yu beri mats!
Sabi nga ni Miss International L. Quigaman, kahit OCW o DH lamang
ang lahi nati’y likas na mapagkandili’t masuyuin, “nanny”-ing ultra-superyor
kaya dapat ipagkapuri ang Filipinong masunurin at mapaglingkod—
Anong tagumpay ng ilanlibong Sarah Balabagan at Flor Contemplacion
Kaya lumipad na tayo kahit walang glorya roon at pagkaisip-isipin
sa London, Roma, Riyadh, Los Angeles, Tokyo, Hong Kong, Singapore
sa lambing ng pagsisilbing walang imik, sapat na ba ang lambong
Ng konsuwelo-de-bobong nilulunok, koronang kaybigat sa ulo,
O pagtutol sa ordeng malupit sa lahing masuyuin at mapagkandili,
malaya’t wala, Oo, ‘pare, walang among sinusunod o susunurin…”
